Değişik
merhaba. bir de yaza merhaba. ve tabi yazı eşsiz kılan denize, yakan güneşe, acımasız ve bir o kadarda kalleş rüzgara da merhaba dememek doğru olmaz. Çünkü bunlardır yazı eşsiz yapan. merhaba hepsine! Sıradan bir cumartesi gününü sıradan olmaktan kurtarıp, ender yaptığım şeylerden biri olan okumayı seçtim..bir gün öncesinden planlamıştım aslında yapacağım işi. Sabah 10 kahvaltısından sonra okumaya koyuldum. Beklemezdim kendimi kitabın sayfalarına kaptırıp delicesine okumayı. Bu durumu biraz ötede olan telefonun titreşimiyle kafamı kitaptan kaldırıp telefon ekranına bakacağım o küçücük zaman diliminde, gözümün kitabın sol üst köşesine ilişmesi ile fark ettim. O küçük an içinde şaşırmıştım böylesine uzun okuyacağıma. Ardından şiddetle titreyen telefonu açtım. Arayan arkadaşımdı. Birlikte bir şeyler yapabileceğimizi sordu ve sorusunun cevabını alamadan bir başka ses “n’aber kanka? geçen boş mesajına cevap atamadım kusura bakma” dedi. Bu da bir diğer arkadaşımdı. Biraz konuştuktan sonra